Felat yoldaş, partinin istemlerini kendi şahsında oturtmaya çalışan, bunun için başta kendisine karşı olmak üzere yoldaşlarıyla kavga halinde olan bir militandı. Kendisindeki istem ve heyecan, onu sürekli plan yapmaya götürürdü. Çağıldayan ırmaklar gibi hiç yerinde durmazdı. Yaptığı çalışmaları yeterli görmez, bir çalışmadan diğer çalışmaya koşardı. Kendisinde var olan yeteneklerinin tümünü yoldaşların hizmetine koşardı. Tüm alanların elbise ihtiyacını yetiştirmek için gecesini gündüzüne katardı. El attığı iş sağlam ve temiz olmalıydı ona göre. Yoldaşlarına bağlılığını, sevgisini böyle yansıtırdı. Genç olmasına rağmen herkesi etkilemesi, katılması, efor ve heyecan yaratması, onun belirgin bir özelliği olmasından ziyade, karakterine işlemişti. Düşüncelerini daha da derinleştirmek için sürekli okur, araştırır, kendisine yüklenirdi. Tarih ve coğrafya onun ilgisini çok çekerdi. Gelişme söz konusu olduğunda hırslıydı. Yüreği Bagok kadar genişti.
Lezgîn yoldaş da gerillaya katılalı daha üç yıl olmuştu. Gerilla tecrübesine ihtiyacı olmasına rağmen kendisini sınırsız katıyordu. Lezgîn arkadaş dolu dolu yaşayan, heyecanlı ve hırslı bir arkadaştı, çağlayan gibi akan bir yüreği vardı. Hiçbir güç onu durduramamıştı ki, katılımının birinci yılında Botan’a gelmeyi başarmıştı. Öğrenmek için kendisini paralarcasına çaba harcıyordu. Şunu ilke edinmişti: Öğrendiğin oranda halka, partiye ve insanlığa katkın olur. Ulaştığı bu tespitten yola çıkarak komple öğrenmeye çalışıyordu. Güçlü irade sahibiydi. Her türden zorlu pratiğe kendisini hazır hisseder ve katılırdı. Lezgîn arkadaş, çözümsüzlüğü asla kabul etmez, en küçük hatada bile kendisini affetmezdi. Özeleştiri vererek doğru olanı öğrenmeye çalışıyordu.
“Kendimizi Önderliğin militanları olarak görüyorsak, hiçbir eksikliğimizi affetmemeliyiz” diyordu. Halbuki bizler eksiklikler içinde yüzsek de, bunlara müsamaha gösteririz. Bu yönüyle bizden çok farklıydı.
Felat ve Lezgîn yoldaşlar, 8 Nisan 2007’de Herekol yamaçlarında bulunan Ramoran’da şehit düştüler. O baharda düşman yaklaşık iki ay boyunca operasyonlar düzenlemişti. Her iki arkadaşın da savaşçı, militan duruşları buraya da yansımış, korkunç bir direniş içine girmişlerdi. Yedi arkadaş olarak bulundukları sığınakta, düşman teslim olmaları için her şeyi denemiş, ancak başarısız kalmıştı. Teslimiyete geçit vermeyip, akşama kadar direndiler. Direnişlerini yüreklerimize nakşettiler. Düşmanın açtığı ateş sonucu yaralanan Felat yoldaş, düşmanın attığı bombayı alıp, geri onlara atmıştı, daha sonra şehadete ulaşmıştı.
Lezgîn yoldaş ise diğer arkadaşlarına bir zarar gelmemesi için kendisini bombanın üzerine atarak şehit düşmüştü. Her iki yoldaşın direnişi hepimizi derinden etkiledi. Düşman bile bu direniş karşısında şaşırmış, kurtulamayacak bir pozisyonda direnen militanları görünce geri çekilmişti. Her iki arkadaşın direnişi caydırıcı olmuştu. Her iki yoldaşın da, diğer yoldaşlarını kurtarmak için kendilerini feda etmesi, bizde yoldaşlık bağlarının sarsılmamacasına güçlenmesine, mücadeleye daha fazla bağlanmasına, irade bilenmesine, intikam alma duygusunu daha fazla gelişmesine, direniş ruhunun daha fazla ekilmesine yol açtı.
Onlar, bizim için örnek alınması gereken militanlar oldular. Bugün dahi Botan’da, Besta’da direniş dile geldiği zaman her iki yoldaşın isimleri telaffuz edilir. Her zorlanmamızda bu yüksek fedai ruha sahip arkadaşlarımızdan güç alırız.
Adı, soyadı: Abdullah AKTÜRK
Kod adı: Felat BAGOK
Doğum yeri ve tarihi: Nusaybin, 1984
Mücadeleye katılım tarihi: 2003, Nusaybin
Şehadet tarihi ve yeri: 7 Nisan 2007, Herekol
Adı, soyadı: Bahattin ŞADEMİR
Kod adı: Lezgîn
Doğum yeri ve tarihi: Mirgever/Doğu Kürdistan, 1983
Mücadeleye katılım tarihi: 2005
Şehadet tarihi ve yeri: 7 Nisan 2007, Herekol
